بررسی عوامل خطرساز مشکلات صوتی در معلمان مقطع ابتدایی شهر سمنان

سابقه و هدف: با توجه به این که مشکلات صوتی در معلمان ممکن است نه تنها بر روابط اجتماعی و عاطفی بلکه بر کیفیت آموزشی و شغل آنان تأثیر بگذارد، این مطالعه به مقایسه عوامل خطرساز مشکلات صوتی بین معلمان دارای و فاقد مشکلات صوتی می پردازد. مواد و روش ها: در پژوهش حاضر 243 پرسش نامه بین معلمان ابتدایی سمنان توزیع شد که بر اساس بخش شکایات صوتی آن، معلمان به دو گروه دارای مشکل صوتی و فاقد مشکل صوتی تقسیم شدند. در این مطالعه با استفاده از آزمون های کای دو، دقیق فیشر، رگرسیون لجستیک ساده و چندگانه به مقایسه عوامل خطرساز مرتبط با مشخصات فردی، ویژگی های شغلی، عادات زندگی و اطلاعات پزشکی در دو گروه پرداخته شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که جنس، وضعیت تأهل، سابقه کار، بلندی صدا، گرد و غبار در کلاس، مصرف دارو، ریفلاکس مروی، اضطراب، آلرژی، سابقه جراحی حنجره و مشکلات هورمونی بر ابتلای معلمان به مشکلات صوتی مؤثر می باشند (05/0p>). آزمون رگرسیون لجستیک چند گانه نیز نشان داد 3 عامل عادت به بلند صحبت کردن، اضطراب و آلرژی بیش ترین اهمیت را در ابتلا به مشکلات صوتی دارند به طوری که خطر ابتلا به مشکل صوتی را به ترتیب 4، 3 و 3 برابر افزایش می دهند.  نتیجه گیری: عادت به بلند صحبت کردن، اضطراب و آلرژی از جمله مهم ترین عوامل خطر ابتلا به مشکل صوتی در معلمان می باشند که لازم است معلمان، مسولین آموزش و پرورش و گفتاردرمانان به آن توجه نمایند